Genelde kişiler hayatlarında mutlu, huzurlu, bolluk içindeyken Yaradan’ı pek anmazlar. Ne zaman dara girerler, o zaman dualar etmeye başlarlar. Bu konuda Kuran’da ayet bile vardır. Hayatınızda yükselişe geçtiğinizde, bir şeyler yoluna girmeye başladığında şükretmeyi unutursanız, Allah’ı unutursanız, bir şeyler size onu hatırlatmak için, sizin hatırlayacağınız şekilde hatırlatmak için seferber olacaktır. Eğer şanslı kullardansanız... Bu durumun tersi de olabilir. Darlık içindeki biri sürekli dua eder ama değişen bir şey olmaz. Üstelik etrafında bir çok kişinin keyfi yerindedir. Bu sefer de isyan etmeye başlar. Dualarının duyulmadığını ya da boşa dua ettiğini düşünüp inançlarından uzaklaşmaya başlar. Dardayken birçok kişi ya Rabbine sığınır ya da uzaklaşır. Mutluyken çok az insan Rabbine şükreder. Oysa Rabbinizden uzaklaşmamanızın yolu, şükürden ve duadan geçer. “Ne olursun, giden sevgilim geri dönsün? Çocuk okulu geçsin, piyango bana çıksın, eş bulup evleneyim, sınavı başarayım, hastalıklar iyileşsin... Bunlar olsun, kurban keseceğim.” Böyle dua etmenin size bir faydası yoktur. Giden dönmeyecek, dönse de size hayrı olmayacaktır. Yapmanız gereken niye gittiğini ve yeniden aynı hataları işlememek için hangi önlemleri almanız gerektiğini bulmaktır. Aşk acısı çok kötüdür. Giden kişi hakkında bilgi toplamaya çalışırsınız, görüşmemeniz gereken insanlarla görüşürsünüz... Aşk acısı belki de size her şeyi yaptırır. Sürekli onu merak edersiniz: “Kiminle? Ne yapıyor? Geri dönecek mi? Biriyle görüşüyor mu? Beni seviyor mu?” Bu durumda gece gündüz dua edersiniz bir cevap ya da bir haber alabilmek için. Önemli olan sadece dara düştüğümüzde değil, her anımızda Allah’ı anmak. Bu bizim için önemli. Tökezlemeden önce doğru yolu buldursun diye dua etmek. Yoksa düştüğünde zaten herkesin canı yanar ve ağlayıp sızlar... Genelde her şey yolundayken dua etmeyi unuturuz, dardayken de dua ederiz ama içimizde isyan vardır. Bu isyan şükür etmemizi unutturan bir durumdur. Peki şükür etmek neden bu kadar önemlidir? Bedenimizde yedi adet ana çakra vardır. Tepe çakramız, yani kaynakla olan bağımızı sağlayan çakra, isyan ettiğinizde, öfkeli olduğunuzda kapanmaya başlar. Yani Yaradan ile bağınızı kesmiş olursunuz. Bulunduğunuz mekânda GSM sinyali olabilir ama siz telefonunuzun antenini kırdıysanız, o sinyali alamazsınız. Sorun, kapsama alanında olmamanız değildir, sizin alışınızı kapatmanızdır. Şebekeye sürekli bağlı kalmak istiyorsanız, antenlerinizin açık olması ilk şarttır. İsyan etmek yerine dua edin, şükredin ki antenleriniz açık olsun. İlahi olanla bağınız kesilmesin... Tövbe ve arınma yaptığınız zaman şebekeye bağlanabiliyorsunuz. Her zaman şükürde olmayı hatırlayın. İçtiğiniz bir bardak su, yediğiniz yemek, aldığınız her nefes sonsuz şükür sebebidir. Özellikle en dar anlarınızda bile içinde bulunduğunuz duruma isyan edip bağınızı şebekeden uzaklaştırmak yerine, o an hemen şükre geçin. Hayatınızdaki birçok olayın mucizevi şekilde olumlu yönde geliştiğini fark edeceksiniz. “Allah’ım, yarattığın her zerre için şükür ederim, şükürler olsun.” Bülent Gardiyanoğlu’nun “2 Tam Bir Tek” Kitabından alınmıştır.